Web Analytics Made Easy - Statcounter

فراز نوشت: افزایش تصاعدی زیان انباشته داروگر، درست ۴ سال پس از واگذاری سهام این شرکت آغاز شد. به گونه‌ای که طی سال‌های ۹۲ تا ۹۹، زیان انباشته داروگر افزایش ۲۷۰ برابری داشت. صورت‌مالی این شرکت نشان می‌دهد که زیان‌انباشته داروگر در حالی از ۸۳۸ میلیارد تومان در سال ۹۸، به هزار و ۷۹ میلیارد تومان در سال ۹۹ افزایش یافته که کل درآمد عملیاتی این شرکت در سال ۹۹، حدود ۸ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  کارگران کارخانه داروگر تهران، روز گذشته از تعطیلی این کارخانه باقدمت خبر دادند. طبق گفته‌ها، این تعطیلی به دلیل مشکلات مالی کارفرما، اخراج تعدادی از کارگران و مطالبات معوقه ۴ ماهه حدود ۱۰۰ کارگر بوده است. داروگر اما نخستین برند اصیل ایرانی نیست که قربانی مشکلات مالی ناشی از فرایند خصوصی‌سازی در ایران شده است.   شرکت داروگر، برندی با قدمت ۹۵ ساله و پایه‌گذار تولید صنعتی صابون و پودر لباسشویی در کشور بود. در اواخر دهه ۶۰، نماد داروگر روی تابلوی بورس اوراق بهادار نشست و همین، نقطه‌عطفی در بهبود کیفیت صنعت فرآورده‌های بهداشتی کشور بود.  همه چیز خوب پیش می‌رفت تا این که عمده سهام این شرکت، در راستای اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی، در دو مرحله به فردی به نام بیژن اسماعیلی واگذار شد. اسماعیلی، به عنوان سهامدار عمده شرکت داروگر، در مجمع سال ۸۹ این شرکت بیش از ۹۵ درصد سود تحقق‌یافته شرکت را میان سهامداران توزیع کرد و همین، نخستین نشانه از سقوط داروگر بود.   از زمزمه ورشکستگی در سال ۹۶ تا ورشکستگی قطعی در ۱۴۰۲   بدهی به نظام بانکی و سوء مدیریتی که درسال‌های گذشته بر شرکت داروگر حاکم بود، به عنوان دلایل اصلی تعطیلی این کارخانه قدیمی عنوان می‌شود. بحران‌هایی که موجب افزایش روزافزون بدهی‌ها، کاهش سهم داروگر در بازار و افزایش زیان‌انباشته این شرکت شد. افزایش تصاعدی زیان انباشته داروگر، درست ۴ سال پس از واگذاری سهام این شرکت آغاز شد. به گونه‌ای که طی سال‌های ۹۲ تا ۹۹، زیان انباشته داروگر افزایش ۲۷۰ برابری داشت. صورت‌مالی این شرکت نشان می‌دهد که زیان‌انباشته داروگر در حالی از ۸۳۸میلیارد تومان در سال ۹۸، به هزار و ۷۹ میلیارد تومان در سال ۹۹ افزایش یافته که کل درآمد عملیاتی این شرکت در سال ۹۹، حدود ۸ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بود.   زمزمه‌های ورشکستگی داروگر یک بار در سال ۹۶ و بار دیگر در سال ۹۹، با اشاره به بدهی مالیاتی ۸۳۰ میلیارد تومانی و آگهی مزایده اموال این شرکت توسط سازمان امور مالیاتی در رسانه‌ها بازتاب داشت. ورشکستگی داروگر در سال ۹۶ توسط وزارت صمت تکذیب شد. در سال ۹۹ نیز بدهی این شرکت با فروش ۴۸ کامیون توسط سازمان امور مالیاتی تسویه شد. تیغ سوءمدیریت ناشی از خصوصی‌سازی اما برنده‌تر بود.   بررسی حجم تولیدات داروگر نیز ۷ مهر تاییدی بر روند سقوط آن می‌زند. تولید پودر لباسشویی این شرکت در سال ۹۹ نسبت به سال ۹۸، حدود ۲۹ درصد، تولید شامپو ۶۱ درصد و تولید نرم‌کننده موی سر ۵۰ درصد کاهش داشتند. به طور کلی اما، مقدار تولیدات داروگر، بلافاصله پس از خصوصی‌سازی تا ۱۳۹۹، شاهد کاهش ۷۰ درصدی بوده است. با استناد به نمودار مربوط به کل محصولات تولیدی شرکت داروگر، تولیدات این شرکت از ۷۴ هزار و ۶۶۳ تن در سال ۸۹، به ۲۲ هزار و ۲۷۷ تن در پایان سال ۱۳۹۹ رسیده بود.   خطر بیخ گوش زیرمجموعه‌های داروگر     بیژن اسماعیلی در سال‌های پس از تصدی بر شرکت اصلی داروگر، مالکیت دو شرکت دیگر زیرمجموعه هلدینگ داروگر را نیز خریداری کرد و از همین رو، سقوط داروگر، می‌تواند به معنی فروپاشی دیگر شرکت‌های زیر مجموعه نیز باشد. البته بررسی وضعیت شرکت «روغن جهان» نیز نشان می‌دهد که سرنوشتی مشابه با داروگر را به انتظار نشسته است.   کارخانه روغن‌نباتی جهان، در آبان‌ماه سال ۱۳۳۴ برای تولید روغن از روغن‌دانه‌های پنبه با سرمایه‌گذاری مشترک محمد فاتح و محمدعلی غضنفر در حاجی‌آباد کرج تاسیس شد. در سال‌ها بعد، این کارخانه به اختیار بنیاد شهید  درآمد و در سال ۸۵ با انتقال به محل جدید، به بهره‌برداری مجدد رسید.   در آن ایام حدود ۴۸درصد سهام کارخانه در اختیار بنیاد شهید و امور ایثارگران، حدود هفت‌درصد در اختیار ستاد اجرایی فرمان امام و بقیه در اختیار سایر شرکت‌های سرمایه‌گذاری و عمومی بود. اواسط شهریورماه سال ۸۵ فاز نخست کارخانه روغن‌نباتی جهان پس از انتقال به محل جدید در استان زنجان به بهره‌برداری رسید؛ افتتاحی که شاید فقط در چند سال نخست برای کارگران خوش‌یمن بود و بعد از آن نانی که قرار بود برای آنها روغنی شود را نه‌تنها روغنی نکرد، بلکه آن را آجر کرد.   کارخانه روغن جهان در اواخر کار دولت دهم به بهانه خصوصی‌سازی و در راستای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی، از مالکیت بنیاد شهید و ستاد اجرایی درآمد و بدون حضور سازمان خصوصی‌سازی به بیژن اسماعیلی سپرده شد. این کارخانه‌، پیش از خصوصی‌سازی، به ظرفیت تولید روزانه تا ۴۲۰ تن دست یافته بود. پس از واگذاری اما، خورشید روزهای خوب در کارخانه روغن جهان رو به افول بود. تعداد کارگران در زمان واگذاری حدود ۶۴۰ نفر بوده که اکنون فقط ۸۰ کارگر باقی مانده است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: داروگر ورشکستگی میلیارد تومان در سال کارخانه روغن شرکت داروگر خصوصی سازی سال ۹۹ سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۴۱۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کارخانه نوآوری اصفهان هوشمند راه‌اندازی می‌شود

مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوری‌های نوین شهرداری اصفهان گفت: کارخانه نوآوری اصفهان هوشمند با همکاری شهرک علمی تحقیقاتی راه‌اندازی می‌شود که بخشی از فضای کارخانه قرار است توسط شهرداری اصفهان تجهیز و بهره‌برداری شود.

مرتضی نصوحی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از وظایف اداره ارتباط با صنایع و شرکت‌های دانش‌بنیان شهرداری اصفهان، پیش‌برد فعالیت‌های شهرداری در راستای توسعه کالبدی اکوسیستم کارآفرینی شهر است، این موضوع در طرح شورای اسلامی شهر با عنوان تقویت تولید و خدمات دانش‌بنیان در مدیریتی شهری تصویب شد و شهرداری موظف است از فضاهایی که در اختیار دارد به شکلی استفاده کند تا توسعه اکوسیستم کارآفرینی شهر اتفاق بیفتد.

وی با بیان اینکه از سه سال گذشته همکاران ما در حوزه مدیریت پژوهش فضاهایی را شناسایی کردند تا بتوانیم شاهد این توسعه باشیم، افزود: در یکی از بخش‌ها با کمک سازمان فرهنگی شهرداری، تعدادی فرهنگ‌سرا به این کار اختصاص پیدا می‌کند، سال گذشته در منطقه نوآوری و فناوری دانشگاه اصفهان فعالیت را آغاز کردیم، مقدمات انجام شده و مرکزی تحت عنوان «مرکز نوآوری اصفهان پیش‌رو» در ضلع شمالی این دانشگاه خواهیم داشت.

مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوری‌های نوین شهرداری اصفهان تصریح کرد: در نظر داریم سال جاری با همکاری شرکت متروی اصفهان، یکی از ایستگاه‌های خط یک مترو را به مرکز نوآوری اختصاص دهیم، موافقت اولیه دریافت شده و مشغول دریافت مجوز هستیم.

نصوحی با بیان اینکه کارخانه نوآوری اصفهان هوشمند با همکاری شهرک علمی تحقیقاتی راه‌اندازی می‌شود که بخشی از فضای کارخانه قرار است توسط شهرداری اصفهان تجهیز و بهره‌برداری شود، گفت: اولویت در این فضاها با موضوعات مدیریت شهری است و تلاش می‌کنیم شرکت‌هایی در این فضاها جذب شوند و حضور داشته باشند که کسب و کاری که قصد توسعه آن را دارند، متناسب با نیازهای مجموعه مدیریت شهری باشد.

کد خبر 747464

دیگر خبرها

  • بهترین تلویزیون های ساخت داخل و با گارانتی
  • آرسنال با فتح دربی شمال لندن یک قدم به قهرمانی نزدیک‌تر شد
  • اعتصاب کارگران «جهان»، ۵۳ سال قبل
  • برنامه های شاخص ساینا در سال مالی جدید تشریح شد
  • زباله سوز؛ نقطه پایانی رفع ابَرچالش سراوان
  • احداث آسفالت بازیافتی تا پایان سال/تولید ۱.۵ میلیون تن آسفالت برای ۱۴۰۳
  • ایران به هاب ترانزیت داده نزدیک می‌شود؟
  • کارخانه نوآوری اصفهان هوشمند راه‌اندازی می‌شود
  • رفع ۱۰ نقطه حادثه‌خیز آذربایجان شرقی تا پایان سال‌جاری
  • پورعلی‌گنجی رفتنی شد!